Odszedł Maciek

Żegnaj „buncolu”. Pierwszy tutejszy kocie mojej Pierwszej Mamy.

Przeżyliśmy razem kilkanaście lat. I dobrych, i gorszych. W zdrowiu i w chorobie. Będę pamiętał tylko te dobre. Jeździliśmy kiedyś na działkę, z której zresztą obaj pochodzimy.

Potem był mi towarzyszem w domu, kiedy nasze dziewczyny bawiły na wakacjach.

Nawet rozchorowaliśmy się prawie jednocześnie. I co z tego, że się biliśmy? Kto się czubi, ten się lubi. To nasze ostatnie wspólne chwile.

A to z Tosią.

Bo mimo że wcześniej różnie bywało, opiekowaliśmy się nim do końca. Pozostanie tylko żal. Choć nie, nie tylko. Pozostanie pamięć.