Stara miłość...

No dobra, przyznam się ze wstydem wielkim, że się na ukochaną Lusię obraziłem właściwie nie wiedzieć czemu, jako kot humorzasty, i... przestałem się z nią zadawać. Więcej – obfukałem ją nieraz, kiedy chciała się do mnie przytulić.

Ale jak to mówią, co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr. Odobraziłem się. Znów jesteśmy razem. W różnych konfiguracjach. 

 

 

 

Lusia jest dobra i dba o mnie. Czeka, aż się najem, i dopiero sama zasiada do michy.

Trzymamy sztamę jak Warsik z Dosią na działce.

W pięknych okolicznościach budzącej się do życia przyrody.

A na koniec ja w domowych promieniach słońca.

Dzień KOTA

To dziś!

Świętujemy i... jemy (uwaga: lokowanie produktów). Luksusowe pyszności, które dostaliśmy w prezencie od przyjaciół domu (i kotów).

Pilnuję z groźną miną, żeby za szybko nie ubyło.

Solidnie pojedzeni odpoczywamy.

Wszystkim kotom świata życzymy podobnych radości i smakowitości.

(Przed)wiosennie

A nie mówiłem. Zima prędzej poszła, niż przyszła. Trawy wstały.

Koty działkowe w promieniach słońca.

Nasze cudowne wróbelki też.

Są ranniki i przebiśniegi, które w tym roku nie miały się przez co przebijać.

 

Na działce przynajmniej coś się dzieje. W domu bez zmian. Towarzystwo głównie w becikach.

Jedna Tosia chciała się okazać pożyteczna. Wygramoliła się z pudełka

i postanowiła przyrządzić chińszczyznę. Ale zniechęciła się już na etapie wyboru makaronu. Więc w końcu zjedliśmy... Feliksa.