Pogoda dopisywała, nie było ani za ciepło, ani za zimno, toteż wariowaliśmy z Maćkiem, ile wlezie.
Wskakiwanie na drzewa stało się nasza domeną, gdyż z tej pozycji można zobaczyć wiele ciekawych rzeczy, które zapierają dech w piersiach.
Czasami jednak trzeba zejść na dół i upolować to i owo.
Ja gustuję w ważkach, Maciek w myszach, ale jakoś mu się żadnej złapać nie udało, za to ja miałem radochę z mojej ważki. Maćkowi oczywiście nie dałem spróbować, bo i on myszami ze mną się nie dzieli.
Pozwoliłem mu jedynie patrzeć, jak ją konsumuję :))
W ramach gimnastyki poobiedniej wybrałem sobie trawę... pampasową. Wspinanie się na nią jest bezcenne,
Przychodzi jednak moment, że nawet najbardziej wytrwały kot w końcu pada na... materac,
po to, aby na następny dzień mógł znowu odkrywać nowe miejsca i uczestniczyć w niekończących się wręcz przygodach, o czym napiszę jutro.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz